ความสุขของฉันคือช่วงเวลาที่ได้มองพระพระอาทิตย์ลาลับฟ้า การมองเห็นดวงตะวันสาดส่องแสงอยู่ตรงหน้า ด้วยลำแสงส่องกระทบตัวแล้วสะท้อนขึ้นตัดกับท้องฟ้าที่ค่อยๆ เปลี่ยนสีจากฟ้ากลายเป็นสีทองเข้ม ดวงตะวันดวงกลมจากสีทองจ้ากลายเป็นเหลือง ส้ม แดง แล้วค่อยๆ ดับแสงลงไปกับขอบฟ้า ความสวยงามของธรรมชาติในตอนนั้นได้ห่อหุ้มพาตัวฉันไปสู่อีกโลกหนึ่ง มันคือความสงบนิ่งทางจิตวิณญาณที่ฉันสัมผัสได้ ณ ห้วงเวลานั้น เมื่อลองหลับตาลงเพื่อจดจำภาพที่ตราตรึงอยู่ตรงหน้า แล้วเปิดตามองฟ้าหลังอาทิตย์อัสดง ในขณะที่ท้องฟ้าเปลี่ยนสีสันสลับชั้นแตกต่างกัน เสมือนจิตรกรตะหวัดแปรงสร้างสรรค์ผลงานศิลปะขึ้นมา ทำให้เกิดการตระหนักรับรู้ถึงความสวยงามของธรรมชาติที่มีให้เราตักตวงไม่รู้จบ นี่คือบทเรียนการใช้ชีวิตและรักษ์ในโลกธรรมชาติของพวกเราตลอดไป