หากต้องหาวิธีอธิบายว่าทำไมบางคนถึงตกหลุมรักกรุงเทพฯ โดยใช้เวลาน้อยที่สุด ฉันคงจะยื่นชุดภาพถ่ายสุดกวนของช่างภาพชาวอเมริกันชื่อ แกรม เมเยอร ไปให้
เปิดดูภาพถ่ายจากกล้องฟิล์มที่มีทั้งคนเมานอนเท้งเต้ง ข้าวต้มมื้อดึกบนโต๊ะสังกะสี และแมวในซอย เราจะได้เห็นถึงธาตุแท้ที่ทรงเสนอของกรุงเทพฯ เมืองที่ไม่หรูหรา ไม่ประดิษฐ์ประดอย น่ากระอักกระอ่วนบ้างในบางครั้ง แต่ก็ดูได้เพลินไม่มีวันเบื่อ นี่คือชีวิตของพวกเราชาวกทม.
ภาพถ่ายนี้ไม่ใช่แค่พูดแทนเอกลักษณ์ของเมืองโดยไม่ต้องใช้คำพูด แต่มันสามารถอธิบายถึงมุมมอง อารมณ์ขันแบบกวนๆ ของช่างภาพได้เป็นอย่างดี
แกรม เมเยอรส์ เกิดที่รัฐมิชิแกน ประเทศสหรัฐอเมริกา เขาพบความชอบในการถ่ายภาพขณะกำลังเรียนด้านกราฟฟิกดีไซน์ และต้องไปถ่ายภาพให้กับวงดนตรีอิเล็กโทนิกส์ที่กำลังออกทัวร์และงานคอนเสิร์ตต่างๆ จนจับผลัดจับผลูได้มาถ่ายภาพแฟชั่นในนิวยอร์ก ก่อนที่จะมาลงเอยอยู่ที่เมืองไทยซึ่งเขาก็อยู่กับตรอกซอกซอยทางฝั่งธนฯ มาได้ถึง 10 ปีแล้ว
“ผมเป็นคนสื่อสารด้วยคำพูดไม่ค่อยเก่ง” ช่างภาพหนุ่มมักพูดตามความคิดของตัวเองไม่ทัน “แล้วผมว่าการถ่ายภาพมันกลายเป็ฯเครื่องมือในการสื่อสารให้กับตัวเองและสื่อสารให้คนอื่นได้ด้วย มันทำให้ผมรู้สึกเชื่อมโยงกับคนมากขึ้นและเป็นข้ออ้างให้ได้ไปที่ใหม่ๆ อย่างวันนี้ถ้าไม่มีงานถ่ายภาพเราคงไม่ได้มานั่งคุยกัน เราหาจุดประสงค์ของเราผ่านสิ่งที่เราทำ และภาพถ่ายคือจุดประสงค์ของผม”
แกรมตีพิมพ์ผลงานภาพถ่ายมากมาย รวมไปถึง หนังสือภาพชุด “Mao Mak Mag” ที่มีแต่คนเมาเต็มไปหมด ผลงานของเขาได้รับการจัดแสดงแกลเลอรี่ต่างๆ ทั้งในไทยและญี่ปุ่นในรอบสิบปีที่ผ่านมา และเรายินดีมากที่จะบอกว่า EQ กำลังร่วมงานกับแกรมในการผลิตภาพถ่ายชุดใหม่สำหรับ EQ โดยเฉพาะ
.png){kind=logo}
