[letsinfoup]
1. ก้าวแรกที่เข้ามาในแฟนด้อม
ผมอยากเขียนการ์ตูนมาตั้งแต่ พ.ศ. 2513 ตอนนั้นผมเอาสมุดวาดเขียนเล่มละบาทกับปากกาหมึกแห้งมาใช้ฝึกหัด ไปดูหนังแล้วก็เอามาเขียนตามเป็นเรื่องราว ฝึกมาตลอด ตั้งใจเลยว่าต้องเป็นนักเขียนการ์ตูนตั้งแต่เขียนรูปเป็นแล้วครับ ตอนมากรุงเทพฯ แรกๆ ผมก็แทบไม่มีญาติเลยนะ ต้องมาดิ้นรน แล้วผมก็ได้ไปทำงานในโรงพิมพ์ใหญ่ ชื่อ ‘เดลินิวส์’ มันเหมือนเปิดทางให้เลยครับ ผมเขียนงานประจำแล้วก็เขียนการ์ตูนไปด้วย ทำงานได้ไม่ถึงปี ผมได้ส่งการ์ตูนไปอำนวยสาส์นแล้วครับ
2. ชอบอะไรในแฟนด้อมนี้ และมันให้อะไรกับคุณ
มันเป็นโลกของจินตนาการ ผมชอบดูภาพยนต์ ชอบดูหนัง ชอบฟังละครวิทยุเรื่องผี เราก็คิดว่าถ้ามันเป็นภาพก็น่าจะดีนะ ผีจริงๆ เห็นเป็นเงาเฉยๆ ก็ว่าน่ากลัวแล้ว แต่ถ้าเป็นผีที่ผมเขียน มันต้องมีหน้าตา แหกอกไส้ทะลัก เพราะสมัยก่อนการ์ตูนเป็นภาพขาวดำ ต้องให้มันน่ากลัวไว้ก่อน ให้คนอ่านแล้วรู้สึกตื่นเต้น ผมอยากถ่ายทอดความรู้สึกนึกคิดให้คนอ่านผ่านการ์ตูนภาพเล่มละบาท มันเป็นความสุขของผม
3. ของสะสมชิ้นที่แพงหรือได้มายากที่สุด
การ์ตูนรุ่นใหม่ของผมนี่แหละครับ ซึ่งโดยปกติแล้ว การ์ตูนรุ่นเก่าๆ แต่ก่อนจะเป็นตอนเดียวจบ มี 16 หรือ 24 หน้าเท่านั้น หลังจากห่างหายจากการเขียนการ์ตูนไป 2 ปีเต็ม ผมก็ได้กลับมาเขียนอีกรอบ แล้วก็ออกมาเป็นเซตนี้ที่เป็นเรื่องยาว เกี่ยวกับการผจญภัยต่างๆ มีหลายภาคหลายตอนให้ได้ติดตามกันครับ
4. ของสะสมที่มีคุณค่าทางจิตใจมากที่สุด
ผมได้รับเกียรติให้เขียนสูจิบัตรภาพยนต์ของเรื่อง 15 ค่ำเดือน 11 ครับ อยู่ๆ คุณผู้กำกับ จิระ มะลิกุล ก็เรียกตัวไปพบ แล้วบอกให้ผมเขียนเรื่องนี้ให้หน่อย ผมดีใจจนเนื้อเต้นเลยครับ
5. ถ้าไม่ได้มาอยู่ในแฟนด้อมนี้ คิดว่าชีวิตจะเป็นยังไง แล้วอะไรเป็นเหตุผลที่ทำให้ยังอยู่ในแฟนด้อมนี้
ถ้าผมไม่ได้มาเขียนการ์ตูน ผมก็คงต้องกลับบ้านนอกไปเขียนโบสถ์ เขียนศาลา หากินกับวัดไปเลย แต่มันเหมือนมีอะไรมาดึงไว้ให้ยังอยู่ในวงการนี้ ใจมันรัก เป็นจิตวิญญาณไปแล้ว มันจินตนาการเอง ได้คิด ได้เขียน ทุกวันนี้ผมเขียนได้โดยไม่ต้องดูแบบ ผมก็ภูมิใจในตัวเองอยู่นะ
6. สิ่งที่อยากฝากถึงคนในแฟนด้อม หรือคนที่ยังไม่รู้จักแฟนด้อมนี้
คนรุ่นใหม่ถ้าอยากจะรู้เรื่องเก่าๆ ในอดีต โดยเฉพาะเรื่องผี ก็สามารถไปตามหาอ่านจากการ์ตูนเล่มละบาทที่มันยังพอเหลืออยู่ได้ การ์ตูนเล่มละบาทเป็นการถ่ายทอดวัฒนธรรมประเพณีของไทยในสมัยในอดีต อย่างบ้านเรือนไทยเก่าๆ บ้านจั่ว ศาลาเก่าๆ ที่ล้างเท้าก่อนขึ้นบ้าน หรือจะเป็นประเพณีเรื่องผีต่างๆ ผมก็จะถ่ายทอดลงบนการ์ตูนเล่มละบาทนี่แหละครับ