WEBTOON "วันทองไร้ใจ" ในวันที่ไม่รักใครสักคน! By MU

ใครจะอยากเป็นคนไม่ดี ผิดที่ใจไม่จำว่ามันไม่ควรรักใคร (ดา เอ็นโดรฟิน ได้ร้องประกอบละครเรื่อง วันทอง 2021 ไว้) แต่ WEBTOON เรื่อง "วันทองไร้ใจ" ได้พลิกบทบาทตัวเองใหม่ ด้วยการขอแก้ตัวให้พ้นจากข้อครหา 'หญิงสองใจ' ที่โดน 'ผู้ชายสองคน' แย่งกันจนต้องโทษประหาร ด้วยการไม่รักและเลือกใครสักคน! ผลงานของนักเขียน MU หรือ ‘คุณมุ’ นักวาดและนักเขียนฟรีแลนซ์ ที่เริ่มต้นวาดและเขียนตั้งแต่วัยเรียน จนกลายเป็นงานหลักในปัจจุบัน โดยทำผ่านเว็บตูนและเว็บคอมมิคต่างๆ เพียงเพราะอยากให้โลกรู้ว่า นางวันทองไม่ได้สองใจและเลวร้ายอย่างที่ใครหลายคนคิด

จุดเริ่มต้นในการเป็นนักเขียน

"หลายปีก่อนมีเว็บไซต์ชื่อ Exteen ให้ทุกคนสามารถสร้างบล็อคของตัวเองได้ นักวาดหลายคนก็สร้างบล็อคและโพสงานตัวเองในนั้น ส่วนตัวก็วาดการ์ตูนเรื่องและโพสในบล็อคตัวเองเป็นตอนๆ เหมือนกันค่ะ วาดไปวาดมาก็มีสำนักพิมพ์ติดต่อขอไปรวมเล่ม ก็เลยเดินสายงานเขียนมาตั้งแต่ตอนนั้น"

ที่มาของชื่อ 'MU'

"มาจากชื่อเล่นจริงๆ ค่ะ เมื่อก่อนตอนเล่นเว็บบอร์ดก็เคยมีชื่อในอินเทอร์เน็ต แต่เวลาออกหนังสือในงานหนังสือ แล้วเขาประกาศชื่อคนเขียนเป็นชื่อในเน็ตแล้วรู้สึกเขิน ภายหลังเลยเปลี่ยนเป็นใช้ชื่อเล่นตัวเองไปเลยดีกว่า"

จุดเด่นของงานเขียน

"น่าจะเป็นการเขียนงานจากข้อมูลค่ะ ส่วนตัวชอบเขียนงานโดยตั้งต้นจากข้อมูลความรู้ เอามาย่อยให้เป็นการ์ตูน มากกว่าเริ่มจากตัวละครหรือเซตติ้งแบบหลายๆ คน แต่จุดเด่นนี้ก็เคยกลายเป็นข้อเสียนะคะ มีช่วงหนึ่งที่ใส่ใจกับความรู้มากไปจนความสนุกด้อยลง ต้องฝึกเขียนให้สนุกโดยลดการยึดติดข้อมูลอยู่พักหนึ่ง ถึงกลับมาเขียนแบบที่ชอบได้อีกครั้ง"

เรื่องที่แต่งเรื่องแรก?

"ถ้าเรื่องแรกแบบไม่ตีพิมพ์นี่คงเป็นสมับประถมค่ะ วาดเป็นเรื่องใส่สมุดอ่านเองคนเดียว เกี่ยวกับเด็กหญิงฝาแฝดสองคนที่หน้าเหมือนกัน เนื้อหาไม่มีอะไรแค่ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ ไปเรียน ไปเข้าค่าย เหมือนเป็นไดอารี่ส่วนตัวมากกว่า แทนที่จะเขียนเป็นตัวหนังสือ แต่เราเล่าผ่านตัวละคร ส่วนเรื่องแรกที่ได้ตีพิมพ์ เป็นเรื่อง 'มะม่วงหิมพานต์' หรือ 'หิมพานต์ Academy' ของสำนักพิมพ์ บันลือบุ๊กส์ ที่เขียนตอนเรียนมหาลัยช่วงปี 3-4 เกี่ยวกับกินรีน้อยขี้สงสัยชื่อมะม่วง กับผองเพื่อนในป่าหิมพานต์ที่ต้องไปเรียนโรงเรียนประถมแห่งเดียวกัน"

แรงบันดาลใจในการเขียน

"ส่วนมากมาจากข้อมูลค่ะ อย่างเรื่องคัลเจอร์ช็อกของสิ่งมีชีวิตต่างๆ ในป่าหิมพานต์ แต่หลังๆ จะชอบอ่านนิยายแนวทะลุมิติ เกิดใหม่ในร่างคนอื่น ก็เลยเขียนเกี่ยวกับแนวนี้มากขึ้น อย่างแนวทะลุมิติส่วนมากนางเอกจะทะลุเข้าไปในนิยาย ในเกม แล้วแก้ไขเนื้อหาในนั้น งั้นวรรณคดีไทยก็ต้องมีบ้างแล้วสิ"

ระยะเวลาในการเขียน

"6 วันครึ่งถึง 7 วันค่ะ คือส่งงานวันศุกร์เย็น เสาร์บ่ายก็เริ่มวาดตอนถัดไปเลย วนๆ ไป"

"วันทองไร้ใจ" มีเค้าโครงเรื่องและแรงบันดาลใจมาจากไหน

"จากนิยายจีนแนวทะลุมิติทั้งหลายค่ะ ทั้งย้อนเวลามาเป็นตัวเองตอนเด็กบ้าง ทะลุมิติเข้ามาเป็นคนอื่นในนิยายบ้าง แล้วแก้ไขชะตาชีวิต เปลี่ยนอนาคต ตัวเอกในเรื่องแนวนี้มักได้รับความไม่ยุติธรรมจนต้องตาย ก็เลยคิดถึงนางวันทองว่าน่ามีใครทะลุมิติไปเป็นนางวันทองบ้างนะ แต่แนวคิดแบบนี้ไม่ได้คิดคนเดียวนะคะ ก่อนหน้าเราก็มีคนอื่นที่คิดแบบเดียวกันและเขียนออกมาเหมือนกัน แสดงว่าตอนเรียนวรรณคดีคงอัดอั้นกับนางวันทองหลายคน"

ที่มาของชื่อ "วันทองไร้ใจ"

"มาจากสำนวน “วันทองสองใจ” ค่ะ อย่างละครวันทองของช่อง ONE วันทองรักขุนแผนคนเดียว ก็เลยเป็นแฮชแท็ก #วันทองไม่ได้สองใจ ใช่มั้ยคะ แต่ในเรื่องของเรา นางเอกไม่เลือกทั้งขุนช้างและขุนผนทั้งสองคนเลยค่ะ ก็เลยเป็นไร้ใจแทน"

ชอบตัวละครไหนมากที่สุดใน "วันทองไร้ใจ"

" ‘ปรงทอง’ ค่ะ เพราะตัวละครอื่นต้องสู้ชีวิตแล้วชีวิตสู้กลับกันหมด เลยสร้างปรงทองมาเป็นโอเอซิสเยียวยาใจในเรื่อง"

เสียงตอบรับจากผู้อ่าน

"น่าพอใจมากค่ะ บอกตามตรงว่าตั้งแต่วาดรูปมา เรื่องนี้มีคนอ่านมากที่สุดแล้ว ดีใจมาก คงเพราะแทบทุกคนเคยเรียนเรื่องขุนช้างขุนแผนมาก่อน เคยข้องใจว่าทำไมวันทองต้องตายด้วย เรื่องนี้เลยเหมือนมาคลายความอัดอั้นตันใจสมัยเรียนมั้งคะ อีกส่วนหนึ่งก็เพราะได้พื้นที่เป็นแพลตฟอร์มที่มีคนติดตามจำนวนมากอยู่แล้ว ก็เลยดีกว่าวาดและโพสต์เองในช่องทางตัวเองหลายเท่าด้วย"

ข้อดีและข้อเสียของการเป็นนักเขียน

"ส่วนตัวมีนิสัยไม่ชอบพูดชอบคุย ไม่ถนัดการพบปะผู้คนค่ะ งานเขียนที่ได้แต่อยู่ในบ้านตัวเอง โฟกัสแค่งานตัวเองเลยตอบโจทย์มาก ก่อนหน้านี้เคยทั้งวาดส่ง สำนักพิมพ์และพิมพ์ขายเอง ถ้าในแง่ผลตอบแทนก็ไม่คุ้มเท่าไหร่ นอกจากได้ทำสิ่งที่รักและสบายใจ แต่พอได้มาวาดเว็บตูน เพราะได้รับการสนับสนุนจากการจ่ายตอนล่วงหน้าของทุกคน ทำให้ได้ผลตอบแทนที่คุ้มค่าทั้งด้านการเงินและกำลังใจผ่านคอมเมนต์เลยค่ะ ทุกวันนี้สามารถจ้างผู้ช่วยมาช่วยวาดได้เพราะทุกคนเลย"

อุปสรรคสำคัญของการเป็นนักเขียน

"หลายอย่างเลยค่ะ ทั้งความเห็นของคนรอบข้างที่ไม่คิดว่าอาชีพนี้จะทำเงินได้ ทั้งใจเราเองที่เคยท้อแท้เลิกวาด หรือคอมเมนต์จากคนมากมายที่บางครั้งก็มีข้อความบั่นทอนกำลังใจ แต่ก็ผ่านมาได้เพราะความดื้อค่ะ เพราะชอบวาดรูปจริงๆ ถึงจะเคยเลิกวาดไปพักนึง สุดท้ายก็กลับมาวาดอีก พยายามบริหารการเงินให้ดี ให้ไม่เดือดร้อน ให้เลี้ยงตัวเองได้ ส่วนคอมเมนต์ต่างๆ นี่เคยใช้วิธีเลือกที่จะรับค่ะ อันไหนที่มีรูปประโยคบั่นทอนใจก็ปัดทิ้งไปก่อน เอาที่ใจเรารับไหว เราไม่สามารถฟังและทำตามทุกคนได้จริงๆ ค่ะ"

ฝากคำแนะนำถึงนักเขียนหน้าใหม่

"คงเป็นเรื่องการรับความคิดเห็นจากคนอ่านค่ะ ส่วนตัวเคยฟังทุกคอมเมนต์และพยายามทำตามทุกความเห็นมาก่อน กลัวว่าถ้าไม่ฟังจะโดนว่าว่าอีโก้สูง ซึ่งเป็นสิ่งที่ผิดมาก เราต้องเลือกและคัดกรองคอมเมนต์ให้ได้ คำติต่างๆ ถ้าอันไหนยังทำไม่ได้ ก็เอาไว้เรื่องหน้า จำไว้ว่า เราไม่ได้จะเขียนแค่เรื่องนี้เรื่องเดียวในชีวิต โอกาสพัฒนาตัวยังมีเสมอ ส่วนอันไหนถ้าเราไม่อยากทำตามก็ไม่ต้องทำ ต้องยึดตัวเองเป็นหลักก่อน เชื่อมั่นในตัวเองค่ะ"

จากงานเขียนหลายๆ เรื่องคิดว่าตัวละครตัวไหนที่คล้ายกับเรา

"แต่ละตัวละคร ถ้าไม่ได้มีต้นแบบเป็นพิเศษ หรือ เอามาจากวรรณคดีเลย อย่าง ขุนช้าง ขุนแผน ส่วนมากจะมีความเหมือนเราคนละนิดคนละหน่อยค่ะ อารมณ์แบบเจออะไรมาคล้ายๆ กัน"

ตัวละครที่ชอบที่สุด

"คงเป็น 'ปรงทอง' อีกล่ะค่ะ เพราะคล้ายเราตรงที่มีน้องชายหนึ่งคนเหมือนกัน ในฐานะพี่สาว ตอนเด็กๆ ก็พยายามทำตัวโตกว่าและคอยสั่งสอน แต่พอน้องโตก็กลายเป็นน้องมีความรับผิดชอบมากกว่าพี่แทน (หัวเราะ)"